Selecteer een pagina

Narratief betekenis

De term “narratief” vindt zijn oorsprong in het woord “verhaal” en verwijst naar een vertelling met zowel fictieve als non-fictieve personages. Een narratief kan worden gevormd door middel van geschreven woorden, gesproken taal of visuele kunstvormen.



Wanneer iemand zich bezighoudt met het vertellen, schrijven of verfilmen van een verhaal, is diegene actief bezig met het construeren van een narratief. Dit narratief kan zijn grondslag vinden in pure fictie, maar evengoed geworteld zijn in persoonlijke ervaringen en overtuigingen, waardoor het een uniek en persoonlijk karakter krijgt.

Herkomst van het woord narratief

De term “narratief” vindt zijn wortels in het Franse bijvoeglijk naamwoord “narratif,” dat op zijn beurt is afgeleid van het Latijnse “narrare,” wat vrij vertaald “vertellend” betekent. Hoewel tegenwoordig narratieven op verschillende manieren worden verteld, bestaat deze vertelvorm al eeuwen. Denk aan historische documentatie die verhalen en informatie uit het verleden overdraagt aan de hedendaagse generatie.



betekenis narratief

Narratieve interview en onderzoek

Een narratief interview verschilt van traditionele vraag- en antwoordsessies doordat het een open dialoog is. De geïnterviewde vertelt vrijuit zonder strikte vragen te beantwoorden, wat resulteert in een diepgaandere ervaring. Autobiografieën zijn tastbare voorbeelden van narratieve interviews. Narratief onderzoek, daarentegen, is een methode gebaseerd op ervaringen van anderen. De onderzoeker stelt een sturende vraag, analyseert verschillen en overeenkomsten tussen individuele ervaringen en trekt conclusies op basis van deze vergelijkingen.



Voorbeelden van narratief in film

Een indringend voorbeeld van narratief in film is te vinden in The Green Mile, waar de kijker wordt meegenomen in het aangrijpende verhaal van John Coffey, onterecht veroordeeld en zittend in de dodencel. Zijn veroordeling op basis van uiterlijke kenmerken maakt de film des te meeslepend.

Narratief in het Engels

In het Engels heeft het woord “narrative” dezelfde betekenis als “narratief” in het Nederlands. Het verwijst naar een verhaal dat een heldere boodschap overbrengt aan de lezer, kijker of luisteraar, ongeacht het medium waarin het wordt gepresenteerd.

Voorbeelden van narratief in literatuur

Een treffend voorbeeld van narratief in de literatuur is het boek “Er komt een vrouw bij de dokter” van auteur Kluun. Gebaseerd op zijn overleden vrouw en zijn eigen persoon, biedt dit meeslepende verhaal niet alleen een aangrijpend narratief, maar brengt het ook een duidelijke boodschap over aan de lezer.

Structuur van het narratief

De narratieve structuur, ook bekend als de “narratieve boog,” volgt doorgaans een vast patroon met een introductie, ontwikkeling, en ontknoping. Aan het begin van het verhaal worden uitdagingen of problemen geïntroduceerd, terwijl het midden zich richt op het verdiepen van personages. Ten slotte worden aan het einde de gepresenteerde uitdagingen opgelost. Deze gestructureerde aanpak garandeert een boeiende ervaring voor het publiek, zoals te zien is in documentaires die starten met uitdagingen, gevolgd door de aanpak en uiteindelijke oplossing.



De betekenis van narratief

Narratief, afkomstig van het Franse “narratif,” heeft een diepere betekenis dan simpelweg het vertellen van een verhaal. Het is een kunstvorm waarbij woorden en beelden worden samengevoegd om een verhaal met een duidelijk begin en einde over te brengen. Deze krachtige methode kan diverse vormen aannemen, zoals boeken, films, toneelstukken, of zelfs liederen.

Narratieven in de moderne tijd

Naast historische documenten en religieuze geschriften vinden we narratieven vandaag de dag in diverse vormen. Persoonlijke blogs delen net zo goed verhalen en ervaringen als fictieve bestsellers van bekende schrijvers. Narratieven zijn eveneens prominent aanwezig in film, muziek en toneel, waardoor deze vertelvormen zich blijven ontwikkelen en aanpassen aan moderne expressie.